GÖZ YAŞI / MEHMET AYDIN

Sevgili dostlar, şiir yazmak kolay değil. O kadar zor ki ilham gelmeden yazılmaz. Ya bizzat yaşayacaksın ya da başkasının yaşadıklarını göreceksin. Ben o kadar çok şey yaşadım ki anlatmak da o kadar zor geliyor bana. Annesiz babasız büyümek kolay mı? Onun bunun yanında kalmak, abiler, ablalar, yengeler akrabalar çevre ile yaşamak sizce kolay mı dostlar! Hepsini bizzat yaşadım. Biz varlık içinde yokluk yaşadık. Babamı hatırlamıyorum, bir buçuk ya da iki yaşında iken kaybetmişim. Annemi hayal meyâl hatırlıyorum altı yaşındayken onu da kaybettim. Annemin bir tek sözünü hatırlıyorum, vefat etmeden önce bana “Okula git sana her gün 5 lira harçlık vereceğim” diyordu. O günün 5 lirası servetti. O sözü, benim içimi hala yakıyor keşke onu dinleseydim ama annemin vefatından maalesef bir yıl sonra 1967 yılında okula gittim. Sonrası mâlum zaten, ezik çok ezik bir öyküm var dostlar ama güzel anılarım da oldu. Şiirlerim içimden gelen derin duygularla tamamen bana ait. Bazen sevgi bazen sitem bazen aşk bazen doğa bazen heyecan bazen köy ve köylüyü bazen inanç bazen iman bazen hüzün bazen sevgi var şiirlerimde. Gençlik, çocukluk ve ihtiyarlık var şiirlerimde. Okudukça kendinizi bulabileceğiniz dörtlüklerim var, şiirlerimde kişi var, orman var, doğa var, su var, hayat var şiirlerimde; kardeşlik ve dostluk var şiirlerimde, kısaca siz varsınız her şey sizin için sevgili dostlar.